Tjalk Concordia wordt ingekort, deel 6

De tjalk Concordia wordt zes meter korter – een goede aansluiting – zoals dat op 19 maart 2020 vorderde.

In de vorige aflevering hebben we gezien dat de bergplaat- en gangboorddelen aan stuurboord prachtig op elkaar aansluiten. Maar bij de kimmen, het vlak en de zijde aan bakboord past het nog niet zo lekker. Daar wordt nu aan gewerkt . . . . .

Op de foto hier linksboven zien we dat het boeisel en de zijde van beide scheepsdelen aan stuurboord gedeeltelijk zijn vastgehecht. Stijn is bezig met het horizontaal insnijden van de zijde van het achterschip. Aan de binnenkant zie je de vonkenregen. De spanten worden straks ook doorgesneden, zij het op een lager niveau. In feite wordt door de insnede het vlak met de kimmen wat losgemaakt van de zijde. En dat is nou net de bedoeling. Het vlak van het achterschip ligt namelijk hoger dan van het voorschip. Voor een goede aansluiting moet het achterschip dieper worden gemaakt. Dat gebeurt door het vlak omlaag te brengen. In de zijde moet dus extra ruimte komen om het vlak te kunnen laten zakken. Dat kan door de insnede waardoor de wand open komt te staan. Deze opening wordt later gedicht met een spie waardoor het schip mooi blijft ‘stroken’.

Aan de binnenzijde is ook een takel geplaatst tussen twee hulpogen die aan de zijdes zijn gelast. Met deze takel trekt Hugo de scheepswand van het voorschip wat naar binnen voor een betere aansluiting.

Aan bakboord zijn op voor en achterschip twee grepen gelast. Ertussen zit een apparaatje -het lijkt wel een soort lijmtang- waar normaal rupsbanden mee worden opspannen. Bij de Concordia houdt dit het plaatwerk van de scheepsdelen mede in positie.

Terwijl aan de aansluiting van voor- en achterschip wordt gewerkt, krabt Sofie de oude scheepskont kaal. Morgen wordt het vlak omlaag gebracht.