2014 mei Vervanging vlak klipper ‘t Vertrouwen
Het punt is bereikt waarop de nieuwe platen aansluiten op de oude scheepshuid. Het oude plaatwerk stamt nog uit het tijdperk waarin het is samengesteld uit laagjes, het zogenaamde puddelijzer. Een goede hechting daarop is moeilijk. Daarom legt Ando een brede las die er een beetje overheen steekt. Voor meer stevigheid liggen de aansluitingen niet in een lijn maar verspringen ze, net als het verband in een gemetselde muur.
Zo met het rode nieuwe plaatwerk, is van boven af goed te zien dat het achterschip niet plat is. Met een duidelijke V-vorm is het een beetje gepiekt.
Omdat de hechting op het oude ijzer een moeizaam proces is, besluit Ando meer van de oude bobbelige huid weg te nemen. Daardoor kan er straks op een relatief gladdere huid worden aangesloten waardoor de hechting beter zal zijn. Op de hoogte van het weg te nemen plaatwerk, begint de betimmering van het achteronder. Het losstoken van de klinknagelkoppen, zoals dat eerder gebeurde, kan hier niet wegens brandgevaar. Daarom boort Ando de nagels er stuk voor stuk uit.
Een felle regenbui legt het werk stil. Toch wordt er niet geklaagd. Het weer zat de afgelopen tijd enorm mee.
Als het werk stilligt, kan je even rustig rondkijken. Dan heb je meer oog voor sporen uit het werkzame leven. Wat deze schade heeft veroorzaakt, is onbekend. Misschien waren het wel de boomstammen die met veel geweld op deze plekken waren gestuit.
Vanuit diverse hoeken kan je nog steeds dwars door het schip kijken.
Intussen zijn aan weerszijden van de kont de platen, waarvan de nagelkoppen netjes waren uitgeboord, weggenomen.
Opnieuw is het tijd voor het pasmaken van een plaat. Ando en Stijn bekijken of de mal goed van lijn is. Daarna beoordelen ze welke kromming in de huidplaat moet worden gedrukt, waarna de plaat weer richting pers gaat.
Je zou zeggen dat de platen die dichter bij de kont zitten, meer kromming hebben, naar verschillende kanten toe. Volgens Ando blijkt dat verrassend genoeg mee te vallen. De plaat op de foto, die net in vorm is gedrukt, wordt gepast. Dan blijkt dat ie hier en daar minder goed aansluit. Ook verrassend.
Maar als we naar de oude plaat kijken die op deze plek zat, dan wordt duidelijk waarom. Te zien zijn de opvulplaatjes. Die waren nodig omdat de spanten zelf niet goed in lijn staan.
Alles wat aan stuurboord gebeurt, vindt vervolgens ook aan bakboord plaats en andersom. Zo wordt het schip gelijkmatig bewerkt. Een belangrijke reden hiervoor is dat dezelfde werkzaamheden achter elkaar worden uitgevoerd, maar dan in spiegelbeeld. Bedachte oplossingen worden meteen ook aan de andere zijde toegepast. Een ander voordeel is dat de pers goed staat ingesteld, met de juiste voet.
Voordat de plaat wordt gepast, slijpt Stijn nog wat slijpsel weg, dat er aan vastgeroest zat.
Ondanks allerlei takels e.d. ontkomen de mannen niet aan spierballenwerk: het zeulen van een meer dan 160 kilo wegende plaat naar zijn plek.
Via takels krijgen de mannen ook deze plaat weer op zijn plek.
Een handig hulpmiddel zijn de haken die Ando op de eronder liggende plaat heeft gelast. Met een keg erin, kan de plaat geen kant meer op.
Nu niet alles nog is bedekt met huidplaat, kan je nog steeds leuke plaatjes maken. Dit is een blik vlak boven de sporen richting voorschip.
Hier een zeldzaam kijkje tussen twee sporen in het voorschip.
De mannen werken toe naar het laatste plaatwerk in de kont. Hier het gapende gat aan bakboord. Aan stuurboord, op dezelfde hoogte, zit de plaat er al tegenaan.
Aan weerszijden van de kont zijn de laatste platen aangebracht en met laspuntjes vastgehecht. Ando bekijkt of de lasnaad in orde is.
En zo ziet de dichtgemaakte kont er nu uit.
Zo’n opening is nog wel eens handig voor overleg. Voorlopig blijven die kieren nog wel een tijdje zitten. Om deze op te vullen gebruiken de mannen restanten plaatwerk. In de afgelopen tijd zijn ze zuinig omgegaan met het materiaal waardoor er nog weinig plaatwerk is overgebleven.
De mannen beginnen daarom aan een nieuw hoofdstuk: het verbouwen van het achterschip. De schroef zat nogal onhandig en moet wat meer naar voren worden geplaatst. Schroefas en koker en een deel van de hak moeten daarom worden verwijderd.
Omdat het achterschip ook op de bok onder de hak rust, moet er onder het achterschip een andere bok worden geplaatst zodat die onder de hak kan worden weggehaald. Met allerlei stukken hout wordt het schip weer opgestopt.